Name: Pessar grzybkowy Dr. Arabin
Brand: Dr Arabin
Price: 185.00 PLN
Availability: InStock

Do czego służą pessary grzybkowe?

Pessar grzybkowy jest stosowany u pacjentek z ciężkimi przypadkami wypadania pochwy i macicy (3 lub 4 stopnia - nazywany całkowitym wypadaniem macicy), kiedy pessary uretralne, pierścieniowe lub muszlowe nie są w stanie wytrzymać nacisku, lub gdy pessar kostkowy nasila nietrzymanie moczu pod wpływem wysiłku. Wskazanie do jego zastosowania ustala doświadczony ginekolog lub uroginekolog, który również monitoruje efekty terapii. Po włożeniu pessara macica nie wypada.

Terapia przy użyciu pessara grzybkowego jest zaplanowana na "krótki okres", co oznacza, że pessar może pozostać na miejscu nieprzerwanie do 30 dni, po czym jest usuwany i czyszczony, aby móc być ponownie użyty. Zaleca się jednakże pessar raz w tygodniu. Wymaga to jednak dobrego przeszkolenia ze strony specjalisty.

Pessar grzybkowy - budowa:

Pessar grzybkowy wykonany jest z wysokiej jakości silikonu medycznego. Ten model pessara jest szczególnie charakterystyczny ponieważ składa się z trzonu (uchwytu) oraz kapelusza. Pessar grzybkowy posiada perforacje, które umożliwiają odprowadzenie wydzieliny pochwowej.

Pessary grzybkowe są certyfikowanymi wyrobami medycznymi.

Pessar ma przydatność do użytku przez 10 lat od daty produkcji w oryginalnym opakowaniu. Zaleca się jego użytkowanie przez trzy lata po założeniu. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń zabrania się zakładania takiego pessara. Pessar grzybkowy to sprzęt medyczny wielorazowego użytku.

Dobór właściwego rozmiaru pessara grzybkowego dr. Arabin pacjentce:

Pessary grzybkowe są mierzone według średnicy ich najszerszej części i dostępne są w rozmiarach od 50 mm do 90 mm (średnica kapelusza pessara). Należy wybrać najmniejszy z możliwych rozmiarów, który jest w stanie utrzymać się na miejscu.

Przed aplikacją pessaru może być konieczna repozycja przemieszczonych organów. Jeśli w worku przepuklinowym znajdują się oprócz macicy inne narządy, ich przesunięcie z powrotem do jamy brzusznej powinno być wykonane ostrożnie, oburącz. Po założeniu pessaru pacjentka i lekarz sprawdzają, czy pessar jest stabilny, np. poprzez kaszel lub próbę nacisku pacjentki w pozycji leżącej. Ważne jest, aby pacjentka mogła samodzielnie wyczuć i obsługiwać uchwyt pessaru już na fotelu ginekologicznym. Jeśli pacjentka czuje się z tym komfortowo, powinna poruszać się przez krótki czas w celu testowania.

Zaleca się, by pacjentka przed opuszczeniem gabinetu oddała mocz. Jeśli nie jest to możliwe, pessar należy usunąć i wybrać mniejszy model. Pacjentka powinna natychmiast zgłaszać wszelkie dolegliwości - także podczas oddawania moczu czy stolca w trakcie terapii pessarem.

Po pierwszym założeniu pessaru zaleca się kontrolę po tygodniu, najpóźniej po czterech tygodniach, aby wykluczyć podrażnienia, odleżyny czy reakcje alergiczne. Pessar musi zostać usunięty do tej oceny. Często rozmiar pessara jest dostosowywany podczas kolejnego badania ginekologicznego.

Pessar założony po raz pierwszy sprawia wrażenie , że jest lekko za mały. Po 2-3 tygodniach noszenia pessara grzybkowego dochodzi do wzmocnienia i zmniejszenia się przepony moczowo-płciowej. Pessar staje się względnie za duży i musi być zmieniony na mniejszy rozmiar.

Jak poprawnie zakładać pessar grzybkowy?

Pessar grzybkowy (typu Gelhorn) jest specyficznym rodzajem pessara używanym głównie w przypadku znacznego obniżenia lub wypadania narządów miednicy mniejszej. Założenie pessara i usunięcie mogą wymagać pewnej zręczności oraz znajomości własnego ciała, co sprawia, że w niektórych przypadkach pacjentki mogą mieć trudności z samodzielnym umieszczeniem i wyjęciem pessara.

W praktyce, wiele pacjentek jest w stanie samodzielnie zakładać i usuwać pessar grzybkowy po odpowiednim przeszkoleniu i z odpowiednią praktyką. Instruktaż, jak to robić, zazwyczaj jest prowadzony przez lekarza ginekologa lub wykwalifikowanego specjalistę ds. pessarów, który może pokazać technikę umieszczania, pozycjonowania i usuwania pessara, a także udzielić porad dotyczących higieny i pielęgnacji.

Część kobiet może potrzebować kilku prób pod nadzorem specjalisty, zanim nauczą się, jak prawidłowo zakładać i usuwać pessar. Dla niektórych może być to trudne z powodu ograniczeń fizycznych, takich jak zmniejszona elastyczność, problemy z ręczną zręcznością lub trudności z dotarciem do pochwy. W takich przypadkach, pomoc profesjonalisty lub zaufanej osoby może być niezbędna.

Ważne jest, aby pacjentki pamiętały o regularnych kontrolach u lekarza, nawet jeśli są w stanie samodzielnie zarządzać pessarem, aby monitorować stan zdrowia, dopasowanie pessara oraz aby wykryć ewentualne problemy takie jak podrażnienia, przekrwienia czy infekcje.

Przed wprowadzeniem zaleca się posmarowanie pessara kremem estrogenowym, który poprawia ukrwienie tkanek i szybszą regenerację pochwy. Stosowanie kremów z estrogenem powinno być skonsultowane ze specjalistą.

Jak wyjmować pessar?

Wyjmować i zakładać pessar grzybkowy może samodzielnie pacjentka. Pacjentka powinna nauczyć się zakładać i wyjmować pessar w gabinecie lekarskim. Należy przyjąć pozycję jaką zalecał lekarz specjalista, chwycić za trzon pessara i delikatnym ruchem okrężnym pociągnij w dół. W przypadku problemów z wyciągnięciem należy popchnąć pessar lekko do przodu. Gdy pessar jest zassany na skutek powstałego podciśnienia należy wprowadzić palec wskazujący na talerz czyli podstawę pessara. Wpuszczenie powietrza po chwyceniu za trzon wyjęcia pessara będzie możliwe.

Po wyjęciu pessara należy go umyć pod bieżącą wodą przy użyciu płynnego mydła lub środka myjącego do higieny intymnej. Należy sprawdzić pessar czy nie nosi śladów uszkodzeń mechanicznych. W trudnościach z wyjęciem pessara grzybkowego należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza prowadzącego.

Przeciwwskazania do stosowania pessarów grzybkowych:

Lekki prolaps (stopień 1 lub 2) może być leczony pessarami pierścieniowymi lub talerzowymi,
U pacjentek wymagających stałej opieki lub niezdolnych do regularnej wymiany zaleca się wsparcie ze strony personelu medycznego lub członka rodziny,
Alergia na silikon,
Aktywne infekcje i przewlekłe stany zapalne pochwy lub miednicy wykluczają stosowanie pessara, aż do ustąpienia infekcji,
Pacjentki nieprzestrzegające zaleceń powinny być ściśle monitorowane lub nie otrzymywać pessara.