Czym są hemoroidy, czyli żylaki odbytu: objawy, leczenie

2025-08-13
Czym są hemoroidy, czyli żylaki odbytu: objawy, leczenie

Czym są hemoroidy?

Hemoroidy to częsta dolegliwość dotycząca odbytu i odbytnicy, która polega na objawowym powiększeniu oraz/lub przesunięciu dystalnych poduszek odbytu. Oprócz rozszerzenia naczyń krwionośnych i uszkodzeń tkanki podporowej poduszek odbytu, badania sugerują, że hemoroidy mogą być powiązane z nadmiernym przepływem krwi w okolicach odbytu oraz pewnym stopniem zapalenia tkanek.

Strefa hemoroidalna znajduje się między kanałem odbytu (bańką odbytnicy), a odbytem. W tym obszarze, tuż pod błoną śluzową, występują ciała jamiste zbudowane z połączeń tętniczo-żylnych, które mają tendencję do tworzenia guzowatych rozszerzeń (guzków). Szczególnie podczas oddawania twardego stolca te rozszerzenia mogą ulec uszkodzeniu (naderwaniu), co prowadzi do silnych bólów podczas wypróżnienia.

   

Guzki krwawnicze - czyli jak powstają hemoroidy?

Guzki krwawnicze to naturalne struktury w obrębie odbytu. Składają się one z trzech poduszkowatych naczyń żylnych, które są wypełnione krwią. Dzielimy je na guzki wewnętrzne, które pochodzą z górnego splotu żył odbytniczych, oraz guzki zewnętrzne, pochodzące z dolnego splotu odbytniczego. Granicą między nimi jest tzw. linia grzebieniasta (linia grzebieniasta), czyli brzeg odbytu. Ich zadaniem jest uszczelnianie odbytu, co pozwala na lepszą kontrolę nad oddawaniem gazów i stolca. Gdy guzki krwawnicze są nadmiernie wypełnione krwią, powiększają się, mogą powodować różne objaw i w  takim przypadku nazywa się je hemoroidami. W zależności od tego, który splot żylny jest powiększony, wyróżniamy hemoroidy wewnętrzne, które są niewidoczne na początku choroby, oraz hemoroidy zewnętrzne, które można zobaczyć wokół odbytu.

hemoroidy

Dlaczego powstają hemoroidy?

Przyczyny powstawania żylaków odbytu nie są do końca jasne. W latach 70. sądzono, że hemoroidy wynikają z diety ubogiej w błonnik i przewlekłych zaparć. Obecnie uznaje się, że zaparcia prowadzą do długotrwałego parcia oraz twardych stolców, co może uszkadzać tkankę podporową w kanale odbytu i przesuwać poduszki odbytu w kierunku dystalnym. Jednak hemoroidy i zaparcia różnią się pod względem cech epidemiologicznych, takich jak wiek, płeć, pochodzenie etniczne czy status społeczno-ekonomiczny, co podważa pogląd, że zaparcia są głównym czynnikiem ryzyka.

W niektórych badaniach sugeruje się nawet, że hemoroidy mogą być bardziej związane z biegunką niż z zaparciami. Schorzenia współistniejące z hemoroidami to głównie te związane z biegunką, jak zapalenie okrężnicy, zaburzenia wchłaniania, pomostowanie jelitowe czy przewlekłe zapalenie trzustki, a nie zaparcia.

Podwyższone ciśnienie oraz kolagen

Najczęściej stwierdzaną nieprawidłowością fizjologiczną w przypadku hemoroidów jest podwyższone ciśnienie spoczynkowe w odbycie oraz nieprawidłowa jakość i ilość kolagenu w tych przypadkach może prowadzić do zmniejszenia stabilności mechanicznej, co może być jednym z czynników wywołujących chorobę.

Postawa ciała na toalecie

Hemoroidy są częściej spotykane w krajach rozwiniętych. Oprócz różnic w spożyciu błonnika i występowaniu zaparć, postawa podczas wypróżniania również odgrywa rolę. W społeczeństwach korzystających z zachodnich toalet ludzie siedzą podczas defekacji, zamiast kucać. Uważa się, że pozycja kuczna jest bardziej naturalna i zmniejsza ryzyko zaparć oraz hemoroidów, co doprowadziło do popularyzacji akcesoriów, takich jak podnóżki toaletowe. Stwierdzono, że "przyjmowanie pozycji kucznej podczas wypróżniania może sprzyjać gojeniu hemoroidów bez nawrotów."

Czas spędzany na toalecie

Współcześnie ludzie spędzają więcej czasu na toaletach siedzących, często czytając lub korzystając z telefonu podczas wypróżniania. Dlatego zaleca się, aby ograniczyć czas defekacji do 3–5 minut raz dziennie, by zmniejszyć ryzyko wystąpienia hemoroidów.

Parcie a powstawanie żylaków odbytu

Hemoroidy mogą powstać na skutek wszelkich czynników, które wywierają nacisk na żyły w dolnej części ciała, takich jak:

  • silne parcie podczas wypróżniania,
  • długotrwałe siedzenie na toalecie,
  • zaparcia lub biegunka,
  • nadmierna masa ciała,
  • ciąża,
  • starzenie się, które osłabia tkanki.

   

Osoby narażone na hemoroidy

  • osób wykonujących prace siedzącą 
  • osób z zaparciami
  • przy parciu
  • kierowców / pilotów
  • osób jeżdżących konno
  • kolarzy
  • ciężarnych

 

Objawy hemoroidów

Do objawów żylaków odbytu zalicza się:

  • krwawienie z odbytu,
  • ból,
  • swędzenie,
  • wyciek kału,
  • wypadanie,
  • wydzielinę śluzową.

Jednak nie ma pewności, czy hemoroidy rzeczywiście są przyczyną tych dolegliwości, ponieważ wiele problemów w okolicy odbytu automatycznie przypisuje się hemoroidom. Nie ma wyraźnego związku między stopniem zaawansowania hemoroidów, a nasileniem objawów. W rzeczywistości większość osób, które sądzą, że mają hemoroidy, myli się, ponieważ te objawy mogą mieć inne źródło. Pacjenci z hemoroidami często zgłaszają również wzdęcia, bóle brzucha, pogorszone samopoczucie oraz ograniczenia w życiu towarzyskim, co może wskazywać na zespół jelita drażliwego.

   hemoroidy stadia choroby

Rozpoznanie hemoroidów

Badanie fizykalne powinno obejmować ocenę odbytu zarówno w spoczynku, jak i podczas parcia, a także dokładne badanie pod kątem ewentualnych patologii. Hemoroidy klasyfikuje się według stopnia ich wypadania:

  • Stopień I: Hemoroidy nie wychodzą poza linię grzebieniastą i są widoczne jedynie podczas anoskopii lub kolonoskopii.
  • Stopień II: Wypadają poniżej linii grzebieniastej, ale samoistnie wracają na swoje miejsce.
  • Stopień III: Wypadają i wymagają ręcznego odprowadzenia.
  • Stopień IV: Trwale wypadają poniżej linii grzebieniastej i nie można ich ręcznie odprowadzić.

 

Objawy choroby hemoroidalnej i postępowanie w konkretnych stopniach 

Wyróżnia się kilka stopni zaawansowania żylaków odbytu, które różnią się między innymi objawami jakie dają, a także mają wpływ na to jakie stosuje się leczenie.

Hemoroidy I stopnia

  • Lekkie swędzenie
  • Po oddaniu stolca odczucie niewłaściwego zamknięcia kanału odbytu
  • Stosuje się czopki oraz maści
  • Zalecany trening mięśni dna miednicy np. u fizjoterapeutki uroginekologicznej

Hemoroidy II stopnia

  • Wyraźne swędzenie odbytu szczególnie w cieple
  • Odczucie ciała obcego
  • Jasnoczerwone smugi krwi, pojawiające się szczególnie po oddaniu stolca
  • Zalecana diagnostyka lekarska
  • Zalecany trening mięśni dna miednicy np. u fizjoterapeutki uroginekologicznej 
  • Maści oraz czopki

Hemoroidy III stopnia

  • Widoczne hemoroidy przy ujściu odbytu
  • Repozycja jest możliwa (odprowadzenie mechaniczne do wnętrza odbytu np. za pomocą palca)
  • Symptomy często pojawiają się po pracy związanej z mięśniem dźwigaczem odbytu oraz po oddaniu stolca
  • Konieczna diagnostyka lekarska
  • Zalecany trening mięśni dna miednicy np. u fizjoterapeutki uroginekologicznej (jesli nie występuje ból podczas ćwiczeń i najlepiej gdy hemoroidy są odrpowadzone)

Hemoroidy IV stopnia

  • Wypadnięte hemoroidy nie dające się odprowadzić 
  • Ból
  • Krew
  • Konieczne leczenie proktologiczne
  • Zalecany trening mięśni dna miednicy np. u fizjoterapeutki uroginekologicznej (po leczeniu proktologicznym i zakończonym procesie gojenia)

 

Metody leczenie hemoroidów

Leczenie żylaków odbytu obejmuje leczenie farmakologiczne, metody niechirurgiczne stosowane w gabinecie oraz interwencje chirurgiczne. Pierwszym krokiem w leczeniu jest zazwyczaj zmiana diety, polegająca na zwiększeniu spożycia błonnika i płynów. Zaleca się również unikanie nadmiernego parcia, skrócenie czasu spędzanego w toalecie oraz regularne ćwiczenia mięśni dna miednicy.

 

Flebotoniki

Flebotoniki to zróżnicowana grupa leków roślinnych, które mają na celu poprawę napięcia żył, stabilizację przepuszczalności naczyń włosowatych oraz wspomaganie drenażu limfatycznego.

 

Zabiegi

Ambulatoryjne zabiegi usuwania hemoroidów obejmują takie metody, jak podwiązanie gumką, koagulacja podczerwienią, użycie sondy bipolarnej, sondy termicznej, skleroterapia oraz krioterapia. Tego rodzaju terapie są zazwyczaj stosowane u pacjentów z hemoroidami w stopniu I lub II.

Podwiązywanie gumką

Zakładanie gumowych opasek na hemoroidy jest najczęściej stosowaną metodą niechirurgiczną. Polega na założeniu małych opasek u podstawy wewnętrznego hemoroidu, co powoduje niedokrwienie, martwicę, a następnie złuszczenie tkanki i włóknienie, prowadzące do obliteracji tkanki podśluzówkowej. Choć można stosować technikę endoskopową, zazwyczaj używa się jednorazowych systemów do zakładania opasek. To leczenie operacyjne jest bolesne, ale cechuje się wysoką skutecznością.

Koagulacja podczerwienią (IRC)

Może być przeprowadzana za pomocą jednorazowych elastycznych sond światłowodowych, które wprowadza się przez kanał endoskopu. Jednak częściej stosuje się systemy nieendoskopowe, które wykorzystują zasilaną lampą halogenowo-wolframową jednostkę. Sonda emitująca światło podczerwone zostaje umieszczona nad poduszką hemoroidalną, a jej aktywacja powoduje przekształcenie światła w ciepło. Powstałe ciepło wywołuje koagulację i martwicę, co prowadzi do włóknienia błony śluzowej okolic odbytu.

Skleroterapia iniekcyjna

To inna metoda usuwania hemoroidów. Polega na wstrzyknięciu środka sklerotyzującego u podstawy hemoroidu, co wywołuje reakcję zapalną prowadzącą do włóknienia. Do skleroterapii używa się różnych substancji, takich jak etanoloamina, chinina, hipertoniczny roztwór soli fizjologicznej czy 5% fenol w oleju. W niektórych przypadkach zgłaszano poważne skutki uboczne, takie jak impotencja, zatrzymanie moczu czy powstanie ropnia. Efekty długoterminowe tej metody mogą być porównywalne do efektów uzyskanych przy stosowaniu dużych dawek środków przeczyszczających.

Krioterapia

Polega na zastosowaniu ciekłego azotu do zamrażania hemoroidów, co prowadzi do martwicy. Częstym działaniem niepożądanym tej metody jest obfity wysięk surowiczy. Z tego powodu technika ta została w dużej mierze zarzucona. Istnieje jednak nieniszcząca forma krioterapii, która wykorzystuje zimno, aby spowodować zwężenie naczyń, działanie przeciwbólowe i rozluźnienie mięśni, co ma na celu poprawę jakości życia pacjentów z hemoroidami. Ten rodzaj terapii jest przeznaczony do samodzielnego stosowania i nie wymaga wizyty u lekarza.

 

Chirurgia hemoroidów

Chirurgiczne leczenie hemoroidów stosuje się u pacjentów, którzy nie reagują na leczenie ambulatoryjne lub nie tolerują go, a także u osób z dużymi hemoroidami zewnętrznymi bądź z połączeniem hemoroidów wewnętrznych i zewnętrznych z wypadaniem.

 

Fizjoterapia uroginekologiczna w leczeniu hemoroidów

  • Nie przyj na toalecie
  • Korzystaj przy defekacji z podnóżka
  • Korzystaj z toalety niedłużej niż 2-3 minuty
  • Odprowadzaj hemoroidy 
  • Ćwicz mieśnie dna miednicy w celu obkurczenia hemoroidów
  • dobrze jest przyjąc jednorazową dawkę heparyny

Technika odprowadzania hemoroidów

Po kąpieli/prysznicu/wypróżnieniu spróbuj odprowadzać palcem hemoroidy do środka odbytu. Spróbuj zrelaksować mięśnie dna miednicy, użyj maści na hemoroidy i wsuń do kanału kolejno hemoroidy. Jak palec będzie w środku wykonaj polecenie "napnij mięśnie dna miednicy/Wstrzymaj gazy/Wstrzymaj strumień moczu/ wessij tampon do środka" i wyjmij palec na napiętym dnie miednicy. Jeśli odprowadzenie powoduje potworny ból, spróbuj użyć maści i czopków a następnie jak przyniesie to trochę ulgi, odprowadzić hemoroidy.

Ćwiczenia mięśni dna miednicy

10 powtórzeń 3 razy dziennie
Około tydzień ćwiczeń pomoże w zmniejszeniu objętości hemoroidów, co zmniejszy ból lub go całkowicie wyeliminuje.

Polecenie "napnij mięśnie dna miednicy" możesz wyobrazić sobie na 2 sposoby np79:

  • Wstrzymaj gazy, wstrzymaj strumień moczu
  • Masz tampona w pochwie, spróbuj go wessać do środka 

Przykładowe ćwiczenia:

  1. Pozycja leżąca na plecach, nogi ugięte w kolanach, wykonaj ruch miednicy (przodo i tyłopochylenie miednicy inaczej mówiąc -wepchnij pośladki w materac, podwiń spojenie łonowe w strone pępka) 
    Wraz z idącą miednicą do tyłu weź wdech, a wraz z ruchem miednicy ku górze wydech i dołącz napięcie mięśni dna miednicy na szczycie ruchu oraz całe pośladki.
  2. Pozycja stojąca, nogi ugięte w kolanach, wykonaj ruch miednicy (przodo i tyłopochylenie miednicy inaczej mówiąc -Wypnij ogonek w tył, podwiń ogonek pod siebie) 
    Wraz z idącą miednicą do tyłu weź wdech, a wraz z ruchem miednicy w przód wydech i dołącz napięcie mięśni dna miednicy na szczycie ruchu oraz całe pośladki.

Domowe sposoby na hemoroidy

Wiele osób zmagających się z hemoroidami szuka domowych sposobów, które pomogą łagodzić objawy. Dobrze dobrane nawyki i proste metody mogą znacząco zmniejszyć ból i dyskomfort.

  • Ciepłe nasiadówki – siadanie na kilka minut w misce z ciepłą wodą (bez dodatków lub z rumiankiem) łagodzi ból i swędzenie.
  • Zimne okłady – przykładanie lodu owiniętego w czystą ściereczkę zmniejsza obrzęk.
  • Dieta bogata w błonnik – pełnoziarniste produkty, warzywa, owoce i siemię lniane zapobiegają zaparciom i ułatwiają wypróżnianie.
  • Picie dużej ilości wody – odpowiednie nawodnienie sprawia, że stolec jest miękki, a to mniej podrażnia hemoroidy.
  • Unikanie długiego siedzenia – częste przerwy i ruch poprawiają krążenie w okolicach odbytu.
  • Delikatna higiena – zamiast szorstkiego papieru warto używać wilgotnych chusteczek dla skóry wrażliwej lub podmywać się wodą.

Domowe sposoby mogą przynieść dużą ulgę, ale jeśli objawy nie ustępują lub się nasilają, konieczna jest konsultacja z lekarzem, który przeprowadzi diagnostykę oraz zaleci odpowiednie leczenie.

 

Bibliografia

  1. Nowe spojrzenie na to, co wiemy o hemoroidach; Robert S Sandler, Anne F Peery;  Clin Gastroenterol Hepatol; 2018 marzec 27;17(1):8–15
  2. Zapobieganie hemoroidom w czasie ciąży: wieloośrodkowe, randomizowane badanie kliniczne; Tomas Poskus, Zivile Sabonyte-Balsaitiene i wsp.; BMC Ciąża Poród. 30 kwietnia 2022 r.;22:374.,
  3. Leczenie hemoroidów: punkt widzenia koloproktologa; Varut Lohsiriwat; Świat J Gastroenterol. 2015 sierpień 21;21(31):9245–9252.
Pokaż więcej wpisów z Sierpień 2025
Prawdziwe opinie klientów
4.9 / 5.0 2156 opinii
pixel