Poród przez cesarskie cięcie - najważniejsze aspekty
Charakterystyka porodu przez cesarskie cięcie - wskazania
Odsetek porodów przez cesarskie cięcie względem porodów siłami natury w ostatnich 10 latach odnotował wyraźny wzrost. Na poprawę wyników położniczych wpływa to tylko w krajach trzeciego świata. Niestety zarówno w Polsce,jak i w krajach wysokorozwiniętych odsetek cięć cesarskich powyżej 20% nie wpływa na zmniejszenie umieralności okołoporodowej potomstwa i matek. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, aby liczba ciąż zakończonych zabiegiem nie przekraczała 15%. Obserwujemy tendencję wzrostową wykonywanych operacji na całym świecie, w 2021 roku w Polsce zarejestrowano aż 43,85%. Na taki wzrost przeprowadzania cięć cesarskich mógł przełożyć się rozwój diagnostyki i medycyny prenatalnej, który mógł mieć wpływ na wczesne wykrywanie nieprawidłowości u płodu i konieczność wykonania operacji. Warto pamiętać, że randomizowane badania przeprowadzone w ostatnich latach wskazują, że położenie miednicowe i obecność blizny po cesarskim cięciu wpływają na większe ryzyko zagrożenie życia i zdrowia płodu, a także na stan zdrowie matki.
Cesarskie cięcie - jakie są wskazania do cesarskiego cięcia?
Najczęstszymi wskazaniami do cięcie cesarskiego są:
- brak postępu porodu,
- ponowne cięcie cesarskie,
- nieprawidłowe ułożenie płodu,
- konflikt serologiczny,
- ciężki stan przedrzucawkowy,
- kilkukrotne owinięcie się płodu pępowiną wokół szyi,
- przodujące łożysko,
- zagrożenie życia mamy i dziecka
WIĘCEJ W TYM TEMACIE ZNAJDZIESZ TU ->
Blizny
W wyniku operacji cesarskiego cięcia powstaje blizna, która goi się i formuje do dwóch lat, w jej skład wchodzi tkanka łączna włóknista i łączy przerwane warstwy skórne na ich brzegach. Tworzenie się blizny to skomplikowany proces, który dzieli się na trzy główne fazy: wysiękowa, proliferacji oraz przebudowy. Wygląd blizny fizjologicznej charakteryzuje się płaską, wąską, o kolorze skóry, elastyczną i możliwie mało widoczna budową. Możemy jednak zauważyć, że mamy blizny gojące się prawidłowo, ale i również takie, które goją się nieprawidłowo. Charakteryzują się one zaczerwienieniem, wypukłością ponad powłoki brzuszne czy też wklęsłością, mają brak czucia, są przerostowe oraz twarde.
WIĘCEJ W TYM TEMACIE ZNAJDZIESZ TU ->
Blizna po cesarskim cięciu
Szczególnym przypadkiem jest blizna po cięciu cesarskim, gdzie mamy dwa rodzaje operacji cięcia cesarskiego: pionowe oraz poziome. To pierwsze jest dużo bardziej powikłane podczas gojenia się, trudniejsza jest również higiena. Dlatego powszechnie stosowanym rodzajem cięcia jest poziome, które lepiej i łatwiej się goi, ale też dużo prostsza jest higiena czy sam proces zabliźniania. Podczas tej operacji przeciętych zostaje aż pięć warstw tkanek, które w procesie gojenia powinny się równolegle do siebie połączyć. Niestety nierzadko tak nie jest i pojawiają się powikłania i komplikacje, które w przyszłości dają różne dolegliwości w obrębie miednicy mniejszej czy też jelit.
WIĘCEJ W TYM TEMACIE ZNAJDZIESZ TU ->
Fizjoterapia- terapia blizn
Sama operacja jest już wskazaniem do fizjoterapii, dlatego istotne jest wprowadzenie jej jak najszybciej po porodzie poprzez cesarskie cięcie. Niezwykle ważna jest profilaktyka podczas gojenia się rany, pacjentka powinna być wyedukowana w jaki sposób podnosić się z leżenia, jakich czynności unikać, by nie doszło do np. rozejścia się blizny po cięciu, jak dbać o higienę rany i jak monitorować - co jest bardzo ważne, aby nie dopuścić do zakażenia głównie bakteryjnego, jak powinna być stymulowana tkanka i w jakim czasie. Fizjoterapię blizny można zacząć po sześciu tygodniach po operacji, albo w momencie wygojenia się rany, czyli przy braku występowania krwiaków, obrzęków, sączenia, strupów czy ropy. Wcześniejsze stymulację powinny odbywać się na pobliskich tkankach wokół rany, lecz nie na samym cięciu. Głównymi metodami terapii są kinesiotaping, manualna praca z blizną, terapia przyrządami.
WIĘCEJ W TYM TEMACIE ZNAJDZIESZ TU ->
Aspekt psychologiczny podczas gojenia się ran
Bardzo ważnym elementem prawidłowego gojenia się rany jest aspekt psychologiczny. Edukacja kobiety przed, jak i po operacji powinna być podstawowym elementem profilaktyki zdrowia. Oswojenie i pogodzenia się z myślą o zabiegu oraz z możliwym posiadaniem blizny jest bardzo ważne, aby pomóc pacjentce w powrocie do zdrowia. Akceptacja sytuacji przez kobietę pozwala na wdrożenie podstawowych zachowań takich jak higiena rany, następnie dotyk blizny, a na końcu terapia blizny. Sam dotyk dla pacjentki niepogodzonej i nieoswojonej z blizną może być traumatyczny. Jeżeli rana czy też później blizna jest niedotykana, zapomniana to struktury tam będące mają większą szansę na powikłania i nieprawidłowe gojenie.
WIĘCEJ W TYM TEMACIE ZNAJDZIESZ TU ->